Татарский переводчик Казахский переводчик

Песня «Paranoia»
исполнителя Okaber.
Скачать или слушать онлайн

Текст песни:

Günahkar gözlərin var, səsin gəlir çox həzin
Bu melodiyalarda zərif düşüncə gəzir, məni işgəncə əzir
Ümidlər sona çatmaqdan, arzular gözləməkdən
Məncə, bezir
sənin kaprizin, intihar cəhdlərin
Heç qalmadı, yenə mənim indi var səhvlərim
Zaman pozar vədləri, qalar məzar yerləri
Yazar bəndləri
Yenə qəlbim səni soruşar yağışa
Xəstə ruhum danışa-danışa səni soruşar
Bir az gülər, ağlayar, yenə barışar
Ürəyim yanar, alışar
Günahkar gözlərin var, bu məndəki paranoya
Mənə lazım deyildi şan-şöhrət, eyforiya
Həzin "Ave Maria"
Mən dəlixana divarlarından bağırardım
Səni çağırardım, sən isə ağlayardın bərkdən
Lap ürəkdən gələn sözlər kimi
Qəlbimdə yaşatdı, əlimdən qopardı səni
Ən bədbəxt günlər tapardı səni, atardı səni
Gözlərin sən yalan danışanda satardı səni
Günahkar gözlərin var, məni yaşadan gözlərin
Mənim kobudluğum sənin yaşaran gözlərin
Yadımda yenə soyuq noyabr, yağışlar
Bağışla, əzizim, nifrətimə görə bağışla
Bizi ayırır sətirlər, qatarlar ayırır
Dəli olmuş şairlərin dövrü bitmiş sayılır
Axtarma, bizə rekviyem həsr olundu
Onun yazdığı dramalarda bizdən bəhs olundu
Sevgi məhz onundur, onun adı ayrılıq
Biz isə hər zaman xatirələrə qayıdırıq
hər şərait yaradırıq ki, sadəcə unudaq
sonunda
Unuduruq... (Unuduruq...)

Другие песни исполнителя:

  • Mən meloman Ölüm havalar altında fərqli dünyam Bağışla atam, anam, məni dəyişdirdi zaman Mən meloman Mən meloman Ölüm havalar altında fərqli dünyam Bağışla atam, anam, məni dəyişdirdi zaman Mən meloman Boş flakonları yığırdı sandığa Necə sevdiyi əşyaları insan yığar, bax belə Essensiyadan hazırlanmış preparatlar Səhifələri itmiş "Decameron" Xatirələr və həmin pavilyon Və həmin "Amur və Psixeya" Bu sanki serial və yenə həmin seriya Bax belə Ölümü arzulayan insanlar az olmur "Mən melomanam" deyəndə razı olmurdu Bilirsən, musiqi hər şey, həm də heç nədir Səndə əsəb problemi, məndə içkidir Məndə də belə idi ilk addımları Söyürdüm düyünlərə üfürən qadınları Mən də insanam axı, sevirdim ürəkdən İndi isə həyatım yalnız tünd şərab Məhəbbət məktublarını yazan mürəkkəb Quruyub, rəngi illərlə bozarıb Ver o futlyarın üstünü toz alıb Onsuz qladioluslarda əzab Söndürdüm melodiyaları, söndürdüm (Söndürdüm, söndürdüm, söndürdüm, söndürdüm) Tək yaradan götürər məni aradan Mən qalaram Mən qalaram insanlar adlanan sıradan Mən meloman Tək yaradan götürər məni aradan Mən qalaram Mən qalaram insanlar adlanan sıradan Mən meloman Bax belə Mən meloman Bax belə
  • Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə Qaqa, mən bu gün Parij, sabah Praqa Sən Mokoka, "Waka Flocka", aç plakat "Tipo rap"də "brak"am, "сука", "Pont"unuza yadam Düzünü desəm, sən siyəndə bloka Məndə "Prado" və ya "Prada" Bu arada, bilirəm canavar büdrəyəndə yığılır neçə "шакал" Amma salamatam, ehtiyac yoxdur salavata RG 20-ci kalibr, ya da AKA Mənəm "G-Coast", mənəm "AKA HOST", "motherfucker" Taktda "Baraka", "фатал атака", "fatality", "knockout saga" "Rap"i bir növ yoqa, atır "block"a "Hook"am, dözə bilmir heç bir "капа" Və "flow" dilimdə sanki "Bruce Lee"nin əlində "nunchaku" Çapa-çapa dağıdıram "beat"i Bu onunla on altıncı "feat"im Bir dəfə də yazmamışam "социалка" Bu "расклад"a, baxır Oka Yazdığı ruhumun dərmanı kimi "Bars"ım gülməli olar yumurta fərmanı kimi Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə Fikirlərim formaldır, Okaber anormaldır Mənim tərəfdarlarım yox, fanatım olan "mal"dır Mənim canavarlarım çox, hamısı alınır qeyd Xroniki yazılarım mənim qanlı "chroma key"də Bir, beş, on, yüz, milyondur bu Tikanlı məftillərlə bağlı qarnizondur bu Biz bəlli millətlərə, siyasətə, parlamentlərə "Rapper"lərə, "rocker"lərə, "biker" və "skinhead"lərə Hər təbəqə tanıyır bizi, adımız olub tarix Qara qüvvələr ştrix, yenə də oluram "psix" Karabin doldurulub, "Joker"də sonuncu kart Okaber sürüb ötdü, sən yerində "ручной"u dart "Rapper"lər silib gedir, adımı bilib gedir "Шпана" gəlib-gedir, mimikam gülüb gedir Bizim səsimiz çatır maksimum ulamağa Sizdə quyruq bulamağa gələn hürüb gedir Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə
  • Yandırın mənim leşimi Mənim torpağımın ehtiyacı yox daha o murdarlığına Xoşbəxtlik, görəsən, neçə kisə qızıladır Adəm oğlunun Mənim gülüşlərim daha çox sən idin halbuki Bəs bu necə, bəsdir edamıma? Günəş parıldayaraq işıq saçır Mən doğumumdan bu yana sevgi və günah saçıram Batır məni, Allah Mənim anam mənə axıtdığı göz yaşları ilə Dar ağacımı yetişdirirdi Atam ölüb gedərkən bilinməyən bir Tanrının yanına Adımın o tərəfinə bir soyadı hədiyyə edirdi Və amma hər səhər yalnız oyanıram Mən hər şeirdən sonra ağlayıram Axıb gedirəm hər dəfə, sanki yağışam Gözlərimin kədərini gizlətsin Tanrı gülüşlərlə Qaranlıq deyiləm mən, Tanrı, itmirəm hər çıxan Günəşinlə Ruzi niyaz içində olaram, ruhum deyil sakit İnkar etsəm də, Tanrıya inanıram, lakin Tükənmiş səbrimin lüğətsizliyi lal edir Və dilimin iki şeirlik halı var tükənmədən əvvəl Tanrı yaratdıqlarını sevir, həqiqət idi bu Amma məni yaratmamışdan əvvəl Mən bir həqiqətəm, məni kafirlər silmir Amma saçım saqqalıma qarışıb, buna maneə ola bilmir Gəlir ən gözəl qadın, qoynuna girir Sevir səni, sənə sevmək öyrədir Nolsun? Bir gün rədd olub gedir Bu əsərlərə dramatikliyi bəxş edən cəsədlər Gecələr qan ağlayanda açılmır səhərlər O mövzulara qayıtmağını istəmirəm, dost Həyatdan küs, fikirlərim alt-üst Ruhuma əzab verilirdi, döyülürdü Hədəfdə tutulub qalmış ümidlərimi söyürdüm Evtanaziyadan sonra canlanmıram Sizin inandığınız Allahlara inanmıram Əbədiyyətə qovuşmaq üçün tapıram izlərini Mən Tanrını sevirəm, o isə alır əzizlərimi İnsanla adam arasında böyük fərqi anladım Amma nə insanlar anladı məni, nə adamlar Səhər səhv addıma görə gecələr özümü danladım Amma nə gündüzlər anladı məni, nə axşamlar Sənə kim dedi ki, mən ağıllıyam? Bitməz daha üsyan Amma heç bir vəziyyətdə olmayıb Allaha üsyanım Dəmir eyvanlardan baxır katorqa heyvanları Qeyd anları aparılır qanlı meydanların Şairlərə fars damğası vurub öldürdülər onları Bizdə isə hər il Kərbəla titrədir regionları Sünni, şiə, terror qışqırır media, bazar Hər cümə namazından sonra mərdimazar Mənim qəlbim azar tutub yazar dərdi, yazar Mənim sətrim üzər səni, qazar qəbri, qazar Biz nə dar ağacında rastlaşdıq səninlə, nə də sürgündə Biz nə eyni qadını sevdik səninlə, nə də güllə yaramız var Biz heç bir yerdə erməni başı belə kəsməmişik Biz heç qışqırmamışıq səngərdə Söyməmişik düşmənin var-yoxunu Biz heç bir yerdə namaz qılmamışıq Alnımız möhürə dəyməyib Asacaqlar şairi, kafir damğası vuracaqlar Asacaqlar bizləri, Allahın verdiyi canı onlar alacaqlar Asacaqlar bizi, bizə yaraşdırmayacaqlar getməyi Asacaqlar səni də, dostum, kafirlə dostluq ucbatından Taxta oyuncaqlar asacaqlar Xəzərin qatilləri adından Bir-iki şeir yazmadığım üçün qafiyələrimin xətrinə bağışla Oyunu bitib qutuya qoyarkən oyunçuları Tanrı Bir-iki oyunçuyuq qutunun arxasında unudulan Bir-iki mürtəd var qarşımda halbuki Anlamadıqları üçün üstün bilər səndən Ey Tanrı, sən ki ədalət, nur içində haqlarını payladın Axı bəs mən? Cümləsini cümləsinə bağırdıq deyə inkarı Adımızı qoymaq olarmı kafir? Əgər bir iki şairdirsə dahi yalnızca Gəl tanış olaq: "Salam, mən dəli"
  • Mən hər gün meditasiyada, sən mənə ateist deyirsən Fikirlərim maraqsız, sən Jan Batist deyilsən Əsərlərimə kağız, qələm, gülüm, bir də öz dünyam lazımdır Karabin obrazına RG, Okaberə Əli Xəyyam lazımdır İnsanlar yazdığım sətirlərdə nədənsə nifrət axtarırdılar Əlamət axtarırdılar, bayquşda lənət axtarırdılar Həyatın rəngini soruşdum, boz, bir də qara dedi "Пропорция"sı təyin olunmamış müharibə davam edir Sənə kim dedi ki, qorxma? Gözlərin bərəldi, qorx Yalan satıblar sənə, Əzrailin əlində kərənti yox Və mənə kafir deyən övliyalar şərab içib öləndə güldüm Dünyaya müqəddəs gələn də öldü, gəlməyən də öldü Məzar da zövqə görə olur, dostum, özün seç, bax Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Bu sadəcə həyatdır, bu həyatın həyatları var Məsih, Nazaretli, Yehovanın övladları var Dəvələrin qanadları, binaların bərbadları var Pulları, maşınları, fahişə arvadları var Fiquru insanlardan ibarət olan şahmatları var "Kim daha çox qan içə bilər?" deyə zarafatları var Vətən sataraq yüksələn biznesmen adları var Erməni kirvələrinin soyqırım fəryadları var Mavi ekranlarda yetimlərə imdadları var İnsanı kütləşdirə biləcək qədər savadları var Zəhərin dadları var müxtəlif, özün iç, bax Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Keçmişdə düşən ulduzlarla insanların öldüyünə inanırdım Evtanaziya əsrlərlə davam edirdi və canlanırdı İlk dəfə bir ruhani danışanda anladım, batildir Kürəyimdən güllə dəyəndə bildim, dostum qatildir Mən də peşmanam indi, hətta qalmadı xatirələr Bütlərin arasında sındı necə mansarda pəncərələr Biz fironları mumiyaladıq və modern günümüzə gətirdik Və hələ də fironlar var, Tanrımızı itirdik Hər ürəkdə bir Allah varsa, hər canda bir ürək Dilənçilərdən dərs alaq, bir miqdar azadlıq dilənək O tanınmır nə görünüşdən, nə də ki holoqramlardan O görünməz efirlərdə və çıxmaz şou-proqramlardan Bu yolda mən varam və yanımda bir neçə dəli şair Yolumuzdan döndərmir qara qeyb və tağı yalan şayiə Qeyrətsiz keçmişi qeyrətli gələcək almır heç vaxt Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) (Keç, bax, keç, bax, keç, bax)
  • Baharın təravətini gətirən rüzgarın sərinliyi Amma o hələ uzaqlarda, hələ qışın gərginliyi Sevginin dərinliyi paranoia, düşünür qoca Onun sevgisi satdığı güllər kimi vəfasız, adi, olduqca mənasız Solduqca ömrü azalan güllər qalır dünyasız Lakin qoca nikbin və budur 8 mart İncə yaranmışların həyatına 1 damla sevinc gətirən vaxt Bugün çox gül tapır əksini və utanır səbəbsiz Saatlar əqrəbsiz, qələmlər aciz qalır, mürəkkəbsiz Dağıdır fikirləri, ətrafı bürüyən ətirləri Şəhərin küləkləri aparır uzaqlara pak sevgini, yaşadır nağıllarda Danışır uşaqlara, yaşadır arzularda və şirin yuxularda Görüşənədək, əlvida Və sevgililəri sevindirən satdığı çiçəklər Bir döyünən ürəklər üçün yaranan təbii istəklər Sevinir qoca, ani olaraq Qarşısında dayanan cavan oğlanın sevincinə şərik olmaq üçün Gözlərdə təbəssüm yaradaraq, gülüş oyadaraq Oğlana təqdim etdiyi güllərdə tamam başqa bir maraq Tamam başqa bir müəmma, başqa bir təbiət, aləm, yer, göy Başqa bir səma Rüzgarın təravəti gətirir uzaqdan baharı xatırladan ətirləri Lakin yağış isladır insanları günah kimi gizlədən çətirləri Məktublarda sətirləri dəfələrlə oxuyan bu cavan oğlan görüşə tələsir Unudub varlığını, xəstəliyinin ağırlığını Düşünür: Axı, bu gün o görüşə gələsi Onu dünyalar qədər sevirəm, gözləməsin Bir saniyə belə qalmasın tənha Onun göz yaşlarında bataram günaha O körpə kimi pak, kövrək, saf Oğlanın özü təyin etdiyi görüş yeri Bozarmış ətraf, yazılmış lirik epiqraf və növbəti paraqraf Yolun astanasında dayanan qız olanlardan xəbərsizdi Onun gözləri adi, nə sevinc, nə kədərsizdi "Sevgim qədərsizdi" - fikirləşib oğlan yaxınlaşır Həyəcandan əsir əlləri, içində ürək alışır Onun qeyri-adi davranışı, əlində bir dəstə gül Qızın marağına səbəb olur, bu ruhi xəstə Gülləri uzadır əllər, amma qız tanımır oğlanı Getdikcə sərtləşir, dəyişir, birdən ani olaraq, qəbul etmir hədiyyəni Çıxıb getmək istəyir Oğlan yalvaran gözlərində sanki şeytan bəsləyir Boş sözlər, qan dolmuş gözlər, baxışlar narazı Gülləri yerə atan əllər indi boğur qızı Öldürdü, yenə sevgilisinə oxşatdığı insan Yenə 8 mart və yenə növbəti qurban Qəzetlərdəki elan, hamıda qorxu hisləri Bu 13-cü qətl, bəlkə də lənət izləyir Oğlan axtarırdı, sonunda, hər şey ortada Həyatını qumara qoymuş insan kimi uduzub kartda Və 8 martda yenə 13 il əvvələ qayıtdı Biraz ağladı, xatirələrini göz yaşlarına tanıtdı O qız mənim illər öncə itirdiyim sevgilim deyildi Bu yenə o deyildi - oğlan öz özünə deyindi Barmağını kəsib qanla divara yazdığı 2 rəqəm 8 və 13, sanki lənət, cəhənnəm