Татарский переводчик Казахский переводчик

Песня «Molotov Cocktail»
исполнителя Okaber.
Скачать или слушать онлайн

Текст песни:

Kimsə ürək bulandırırsa, mən sular bulandırıram
Mikrofonda "Xaç atası"! Zamanı dayandırıram!
Qanlı qanunlara qan qarışanda qanım donur
Qəhbəlik insanın südündə yaxud qanında olur
Dövrümdə xod gedənlər dünən lox, "çurban", "kaşlyok"
Fahişələrə həsr etdiyim mahnı "Maks Korj - Мотылек"
Mənə isə bir şans ver, bir daha qaytar, hocam
Bu oyunan küsüb gedənlərin hər birini qaytaracağam
Söz verirəm qaytaracağam hamısını, hər kəsəni
Anladacağam "Leykemiya"nı, "Morfin"i, "Mədrəsə"ni
Komadakı insan barmağını tərpətmədi zəlil olarsan
Bir saat mənim kimi düşünsən, suka, dəli olarsan
Səsim iyrənc lakin yayılır bəla kimi
Lərzəyə salır, gəlir evlərə vəba kimi
Olmamışam ateist, deyiləm hafiz-i Quran
Mənim Kəbəm Azərbaycan, mənim dinim Turan!

O qədər mövzülarım var ki, oxusam, dastan olar
Karabin yazmasa, olar? Əşi, yazsa, olar!?
Soyuq zirzəmilərlə bəzənmiş küçələrimiz var
Yazırdım ki, əsl intiharlıq gecələrimiz var
Yazırdım morqdakı meyidlərin nəfəssizliyindən
Ölülərlə dolu ölkədə dirilərin səssizliyindən
Yazanlar sussa da yazacağam az rap, bir az
Ona görə hər ayın 13-ü Azrapə keçirəm "masterclass"
(Ya! Karabin)
(Xalis Xan)
(Müharibə davam edir!)
(2017)
("AfterMad" Records)

Другие песни исполнителя:

  • Atasan bu dənizə özünü, o qədər boğulasanki Səhər tezdən gecəyə qədər hər kəs unutsun səni Ancaq yuxularda gələsən görüşlərə Yada ki, içdiyin zəhrimarlar qurutsun səni Atasan bu dənizə özünü (O qədər boğulasanki) Fəryadın, qovuşsun haraylara Son dəfə həsrətlə baxasan qağayılara Atasan bu dənizə özünü, çırpılasan qayalara Yazdığım bütün şeirləri də yırtıb aparasan Bu yarımadanın bağrından natamam qalan Bütün sevgiləri də dartıb aparasan! Atasan bu dənizə özünü, heçkəslə barışmadan Güvəndiyin dağların qarı dumana qarışmadan Varlı-kasıb yarışmadan çıxartmadan təmizə düzünü Siqareti yarım çəkib, atasan bu dənizə özünü Mavilərdən iyrənib, dostuna çevriləsən mavi ləpələrin Görəsənki, mavi dalğalar necə səpələnir Təpələrin külə döndüyü yerlərdən uzaq qaçasan Hündür bir yerdən uçasan yuxarı, sonra aşağı Pıçıldayasan bu cümləni Sən varsan varam Sən yoxsan yoxam! -Necə də gülməli Atasan bu dənizə özünü, qürura toxunmadan Onsuzda yox olmusan, daha da yox olmadan Dostlarla da artıq getməyəsən çiyin-çiyinə Bir də, həmin saçların ətrini dəyişəsən dəniz iyinə Dərin nəfəs alıb, hər kəsdən qisas alıb ölümlə həyat kimi Onunla mən: Məkkə və Mədinə, Dəclə və Fərat kimi Onsuzda əbədiyyət heç vaxt sevməmişdi Əbədiləri! (Heç vaxt) Bizimsə dualarımız açıq havalardan Titrədirdi müqəddəs sayılan məbədləri Atasan bu dənizə özünü, heç kəs oyanmadan Sübh namazından öncə, azan dayanmadan Yağış yağmadan, ya da yağış əvəzinə, daş yağmadan Qurunun oduna yaş yanmadan Yalanlarla baş aldadan Cəmiyyətdən uzaqlaşıb atasan bu dənizə özünü Sevgilər də saxlayasan salam-sağollarda Əlvidalara çatmamış saxlayasan yarı yollarda Mən isə darıxdım, səslədim səni Yemək sırasını səbrsiz gözləyən Kimsəsiz uşaq kimi səbrsiz gözlədim səni (Atasan bu dənizə özünü)
  • Hər əsər yazılanda mən də böyüyürdüm Hədəfdə tutulub qalmış ümidlərimi söyürdüm Sevirdim, amma xəyanəti görəndə ölürdüm Qəlbdə bağırırdım, üzdə it kimi hürürdüm Varlığım olsa da sənə möhtac, barışırdım Sən şahzadə deyildin, amma sənə tac yaraşırdı Necə dəyişərmiş məna sözlər yozulanda Necə pozularmış ətraf bir nəfər pozulanda Hər əsər yazılanda mən də böyüyürdüm Qonşum içirdi hər gün, anasını döyürdü Onda balacaydım, anlamırdım maldan, tozdan Sonralar başa düşdüm ki, ölüb "передоз"dan Dedilər, müəllim müqəddəsdir, mənə öyrətdilər Müəllimə hörmətin adı olub rüşvət, dedilər Ruhumu kirlətdilər, onsuz da çirkabdır Yazdığım əsərlər verilən suallara cavabdır Hər əsər yazılanda mən də böyüyürdüm (Böyüyürdüm, böyüyürdüm) Ruhumu kirlətdilər Hər əsər yazılır paranoyya harayımdan Gündə bir kərpic düşür ömrümün sarayından Neyrocərrahiyyə, hər dəfə "ukol" beyinə "Капсула", lirika, "гранула", "tramadol" meyitə Dönən bədənimi "морг"a buz kimi qoydular hətta Məni kafir kimi tanıyıb dərimi soydular hətta Dedilər qəlbin qaradır, ətrafı da qaraldır Mənsə yazırdım, yoxsulluq vətənə sevgini azaldır Dedilər, aralı dur, dur bir az o tayda Qanımda quduzluq var, gəlirəm boz ayda Dövr də dəyişilib artıq, burcudur omba "gay"lər Gözəl qız kəlməsi əvəz olunub 'bomba şey"lə Dedilər: "Psixopatsan? Yazırsan axmaq kimi" İndi yaşamaq üçün olmalısan yaltaq kimi Sapı özümüzdən olan balta kimi doğra, kəs Hədəfdə əks ümidlər gəlir tərs Ömür qəfəs (ömür qəfəs, ömür qəfəs, ömür qəfəs) Çək tətiyi sonuna qədər, hədəf ümidlərdir Güllələ, həyat boş, mənasız cümlələrdir Ya bir musiqidir, gəlir duyğulara xoş Əslində boş xəyanəti əks etdirən sevgidir Çək tətiyi sonuna qədər, hədəf ümidlərdir Güllələ, həyat boş, mənasız cümlələrdir Ya bir musiqidir, gəlir duyğulara xoş Əslində boş xəyanəti əks etdirən sevgidir Sadəcə (sadəcə, sadəcə) Sadəcə (sadəcə, sadəcə)
  • Günahkar gözlərin var, səsin gəlir çox həzin Bu melodiyalarda zərif düşüncə gəzir, məni işgəncə əzir Ümidlər sona çatmaqdan, arzular gözləməkdən Məncə, bezir Nə sənin kaprizin, nə intihar cəhdlərin Heç nə qalmadı, yenə mənim indi var səhvlərim Zaman pozar vədləri, qalar məzar yerləri Yazar bəndləri Yenə qəlbim səni soruşar yağışa Xəstə ruhum danışa-danışa səni soruşar Bir az gülər, ağlayar, yenə barışar Ürəyim yanar, alışar Günahkar gözlərin var, bu məndəki paranoya Mənə lazım deyildi şan-şöhrət, eyforiya Həzin "Ave Maria" Mən dəlixana divarlarından bağırardım Səni çağırardım, sən isə ağlayardın bərkdən Lap ürəkdən gələn sözlər kimi Qəlbimdə yaşatdı, əlimdən qopardı səni Ən bədbəxt günlər tapardı səni, atardı səni Gözlərin sən yalan danışanda satardı səni Günahkar gözlərin var, məni yaşadan gözlərin Mənim kobudluğum və sənin yaşaran gözlərin Yadımda yenə soyuq noyabr, yağışlar Bağışla, əzizim, nifrətimə görə bağışla Bizi ayırır sətirlər, qatarlar ayırır Dəli olmuş şairlərin dövrü bitmiş sayılır Axtarma, bizə rekviyem həsr olundu Onun yazdığı dramalarda bizdən bəhs olundu Sevgi məhz onundur, onun adı ayrılıq Biz isə hər zaman xatirələrə qayıdırıq Və hər şərait yaradırıq ki, sadəcə unudaq Və sonunda Unuduruq... (Unuduruq...)
  • Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə Qaqa, mən bu gün Parij, sabah Praqa Sən Mokoka, "Waka Flocka", aç plakat "Tipo rap"də "brak"am, "сука", "Pont"unuza yadam Düzünü desəm, sən siyəndə bloka Məndə "Prado" və ya "Prada" Bu arada, bilirəm canavar büdrəyəndə yığılır neçə "шакал" Amma salamatam, ehtiyac yoxdur salavata RG 20-ci kalibr, ya da AKA Mənəm "G-Coast", mənəm "AKA HOST", "motherfucker" Taktda "Baraka", "фатал атака", "fatality", "knockout saga" "Rap"i bir növ yoqa, atır "block"a "Hook"am, dözə bilmir heç bir "капа" Və "flow" dilimdə sanki "Bruce Lee"nin əlində "nunchaku" Çapa-çapa dağıdıram "beat"i Bu onunla on altıncı "feat"im Bir dəfə də yazmamışam "социалка" Bu "расклад"a, baxır Oka Yazdığı ruhumun dərmanı kimi "Bars"ım gülməli olar yumurta fərmanı kimi Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə Fikirlərim formaldır, Okaber anormaldır Mənim tərəfdarlarım yox, fanatım olan "mal"dır Mənim canavarlarım çox, hamısı alınır qeyd Xroniki yazılarım mənim qanlı "chroma key"də Bir, beş, on, yüz, milyondur bu Tikanlı məftillərlə bağlı qarnizondur bu Biz bəlli millətlərə, siyasətə, parlamentlərə "Rapper"lərə, "rocker"lərə, "biker" və "skinhead"lərə Hər təbəqə tanıyır bizi, adımız olub tarix Qara qüvvələr ştrix, yenə də oluram "psix" Karabin doldurulub, "Joker"də sonuncu kart Okaber sürüb ötdü, sən yerində "ручной"u dart "Rapper"lər silib gedir, adımı bilib gedir "Шпана" gəlib-gedir, mimikam gülüb gedir Bizim səsimiz çatır maksimum ulamağa Sizdə quyruq bulamağa gələn hürüb gedir Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə
  • Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Onun otağı bəzədilib antik əşyalarla Bu əşyaları dəyişməzdi o dünyalarla Divarda patent əsərlər hər dövürə dair Da Vinçi, Mikelangelo, Pikasso və sair Poetik şair kitabları düzülüb rəflərə Necə ki, notlar səliqəylə düzülüb dəftərə Bu ponarama, onun kiçik qalereyası Burda səslənirdi pianoçunun hər ideyası Otaqdakı pianinosu nostalji xatirə Sanki səsləyir onu, yenə də şah əsər yarat Həyatı aristokrat, özü pozitiv personaj Me-motiv... otaqdakı peysaj Pianinonun üstünə lampa, tavanda plafon abajur Primula, balaca fon, köhnə qramafon Qırağa düzülmüş ballar, stend tablolar Rəsimlər... memoriallar Beethoven, Lis, чaékoâcêèé, Mozart, Bizet Jan Etyen Liotar'ın "Şokolad paylayan qız"ı Bu patent rəsmlər, Ron meliment anlar Onun ömrünə rəng qatan, orden və medallar Melodramik həyatı prestiji, prespektivi Maestronun musiqi haqqında intuitivi Məhşur pianoçunun əlindən neçə not süzülüb Minlərlə əsər əlində can verib, ölüb Sevimli pioninosu, klassik üslubda mebel Stolun üstündə karandaş, vərəqlər, portfel Çoxdan soyumuş qəlyan və bir qutu siqar Və həyatını əks etdirən maraqlı memuar Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Onun otağında sanki görünür mimikası Sanki hələ də eşidilir klassik lirikası Həyatından epizodlar memuarında İfalar və notlar repertuarında Maestronun çəkdiyi həyat mənzərəsi Göz qırpımı kimi örtülən həyat pəncərəsi Musiqi təntənəsi, psixo notlar yayılır Harmoniyanın ahəngindən bəşəriyyət ayılır Qəlbləri fəth edən jest və musiqi Pianinoya olan sonsuz dərəcə sevgi Tamamlayıcı smoking, aristokrat baxışlar Hər ifanın sonunda zalı titrədən alqışlar Tokkata "K Elize", 24-cü kapriz Hər bir dinləyici ürəyində, dərin hiss Və pianoçu ölməz sənətiylə yaşayır Hər bir not bu ağırlığı daşıyır Yox cinmi, ruhu do, re, mi, fa, sol, lya-da O sevirdi, amma yox olub "İzolda" Bütün həyatı sanki dövr eləyir otaqda "Tristan İzolda", son sözü yataqda Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Yenə də səhnələr, pianoçu populyardı Amma ona qalan bir otaq, bir də memuardi Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Yenə də səhnələr, pianoçu populyardı Amma ona qalan bir otaq, bir də memuardi