Песня «Ov Zamanı»
исполнителя Okaber.
Скачать или слушать онлайн

Другие песни исполнителя:

• M.İ.T

  Okaber

  

  Mən insanları tanıyıram qəribə tərzlərindən Görünüşlərindən Tanıyıram sağlam olanlarından Xəstə və ölmüşlərindən Mən insanları tanıyıram yalanlarından Yaxud düzlərindən Yaşıl, qara, qonur, ala, göy, mavi gözlərindən Mən insanları tanıyıram müqavilələrdən Müharibələrdən Müdafiələrdən, mühakimələrdən Mühafizələrdən, mübarizələrdən Mən insanları tanıyıram Uzun əlin əl atmaq vərdişi olsun gərək Bilirsən, kişinin düşməni də Elə özü kimi kişi olsun gərək! Mən insanları tanıyıram Bilinmir dünyanın sonudur, ya əvvəlidir Çörək və qırıntı qara bazar Qidamız "Mendeleyev" cədvəlidir Mən insanları tanıyıram Haqsız olurlar hərdən, tanıyıram Ölən əsgərlərdən, yanan binalardan Partlayan mədənlərdən Mən insanları tanıyıram Çoxları kimi qazanmır Okaber TAOW TAOW MGT, Legion13 sektor11, WolvesBaku Mən insanları tanıyıram Sevgi nədir, özün təxmin et hərdən Ayırır dəli kimi sevən Zaurları xəyanətkar Təhminələrdən Mən insanları tanıyıram Çəkilib yollarımıza qan çəpəri 13-cü imam deyiləm, lakin səsimi eşidən arxamca gəlir Mən insanları tanıyıram Çoxunuz yaşamadan həyatdan vaxt alırsınız Soyuq mərmərli parklarda isti münasibətlər axtarırsınız Mən insanları tanıyıram Görmüşəm hər bir tipin içini, çölünü Mən görmüşəm xarabadan qeydləri Qan çanağındakı qan gölünü Mən insanları tanıyıram "Düşmənin başını bir dəfəlik əz!" demişik! Biz demişik! "Bir kərə yüksələn bayraq bir daha enməz!" demişik! Mən insanları tanıyıram Bu ölkənin ən kəsici ülgücüyəm Sənə nə var faşistəm, millətçi, bozqurd Turançı ya da ülkücüyəm!? Mən insanları tanıyıram Cismini öldürmüşəm, bu dəfə ruhun gəlsin! Bütün qitələri batırmağa gəlmişəm Çünki məndədir Nuhun gəmisi! Qələmim qana batıb mənim Qələmim qana batıb mənim Qələmim qana batıb mənim Qələmim qana batıb mənim Qələmim qana batıb mənim Qələmim qana batıb mənim Qələmim qana batıb mənim Qələmim qana batıb mənim

  
• Rekviem

  Okaber

  

  Tozlanmış gitara, bir qutu maxorka, skripka, pionina Qarışır xatirələr, rəsmlər, fornarina Barışır bəxtsiz ömrü ilə İzolda Bu son qəmgin not, ritm, qəmli saksofon Nostalji günlərimdə don epizod kimi Bacarırsansa yandır nifrətimi yandır od kimi Mən yandırdım, sındırdım səndən qalanları Sevdiyin yalanları, unutdum olanları Səslər məni melodiyalar, uzanmış çox qısa yolla Sən akvarellərin yaratdığı cazibədar İzabella Zərif okapella, amma daxilən iblissən Məni həyatından tulla, çünki daxilən iblissən Həyatıma iz sən buraxdın, mən axtardım, darıxdım Yıxılmış ümidlərimi qurdum, yenidən yıxdım Çıxdım vəziyyətdən, amma halım özümdə deyil Həyatım zibil, sevdiyim xəyalım özümdə deyil Bu sənin rekviemin, fərqi yox, ya da mənim Qazandığım tək sənsizlik bu dünyada mənim Kürəyimə vurduğun xain zərbələr Ürəyimə qurduğun mərtəbələr yıxıldı Yox oldu

  
• Evtanaziya

  Okaber

  

  Mən hər gün meditasiyada, sən mənə ateist deyirsən Fikirlərim maraqsız, sən Jan Batist deyilsən Əsərlərimə kağız, qələm, gülüm, bir də öz dünyam lazımdır Karabin obrazına RG, Okaberə Əli Xəyyam lazımdır İnsanlar yazdığım sətirlərdə nədənsə nifrət axtarırdılar Əlamət axtarırdılar, bayquşda lənət axtarırdılar Həyatın rəngini soruşdum, boz, bir də qara dedi "Пропорция"sı təyin olunmamış müharibə davam edir Sənə kim dedi ki, qorxma? Gözlərin bərəldi, qorx Yalan satıblar sənə, Əzrailin əlində kərənti yox Və mənə kafir deyən övliyalar şərab içib öləndə güldüm Dünyaya müqəddəs gələn də öldü, gəlməyən də öldü Məzar da zövqə görə olur, dostum, özün seç, bax Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Bu sadəcə həyatdır, bu həyatın həyatları var Məsih, Nazaretli, Yehovanın övladları var Dəvələrin qanadları, binaların bərbadları var Pulları, maşınları, fahişə arvadları var Fiquru insanlardan ibarət olan şahmatları var "Kim daha çox qan içə bilər?" deyə zarafatları var Vətən sataraq yüksələn biznesmen adları var Erməni kirvələrinin soyqırım fəryadları var Mavi ekranlarda yetimlərə imdadları var İnsanı kütləşdirə biləcək qədər savadları var Zəhərin dadları var müxtəlif, özün iç, bax Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Keçmişdə düşən ulduzlarla insanların öldüyünə inanırdım Evtanaziya əsrlərlə davam edirdi və canlanırdı İlk dəfə bir ruhani danışanda anladım, batildir Kürəyimdən güllə dəyəndə bildim, dostum qatildir Mən də peşmanam indi, hətta qalmadı xatirələr Bütlərin arasında sındı necə mansarda pəncərələr Biz fironları mumiyaladıq və modern günümüzə gətirdik Və hələ də fironlar var, Tanrımızı itirdik Hər ürəkdə bir Allah varsa, hər canda bir ürək Dilənçilərdən dərs alaq, bir miqdar azadlıq dilənək O tanınmır nə görünüşdən, nə də ki holoqramlardan O görünməz efirlərdə və çıxmaz şou-proqramlardan Bu yolda mən varam və yanımda bir neçə dəli şair Yolumuzdan döndərmir qara qeyb və tağı yalan şayiə Qeyrətsiz keçmişi qeyrətli gələcək almır heç vaxt Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) (Keç, bax, keç, bax, keç, bax)

  
• Hər Günah İz Buraxır

  Okaber

  

  Müalicə dispanseri dəniz kənarında yerləşir Körpə qışqırıqları, gülüşləri dalğalarla birləşir Dünən buraxılan səhvlər Bu gün şiddətli fəsadlar İncə səsli fəryadlar Amma ən dəhşətlisi ünsiyyətsiz məhkum körpə gözləri O günəş görmək istəyir Həyat ona qaranlıq kölgə göstərir Ruhu təmiz, vücudu natəmiz, həkimlər aciz, qəzəblənir dəniz Niyə o günahsız gözlər çarəsiz Niyə nizamsız ləkə, iz buraxıb dumanlı xatirə Cəmi iki yaşı var, amma hər an dayanar zaman, saat Onun üçün həyat anasının buraxdığı səhvdə bitdi Əllər zərif, nəfəs xəfif, bədən zəif tərəfdə itdi Getdi ruhu cənnət axtarışında tapacaq əgər varsa Ölüm durarsa, onun zəif ürəyi bir daha vurarsa Deməli insaf var, mərhəmət yerin tutar Heyf qəddar olan rəftar nədənsə ürək unudar Hər günah iz buraxır Hər günah iz buraxır Hər günah iz buraxır Hər günah iz buraxır Qayıdaq üç il əvvələ üniversitet həyatı tələbələr Hər şey gözəl, sevinc dolu uğurlar, qələbələr Zirvəyə mərtəbələr, amma bir qızın arzuları boş Qulağa xoş gəlməyən duyğuları boş, qorxuları boş Sözüm məğzi onun əxlaqsız həyat tərzi vulqar Hər gün bar, disko, klublar, geceler bulvar Hətta narkotik, LSD, sex, iyrənc öpüşlər Onun üçün yad olub sevgi, pak hislər gənc görüşlər Sərxoş gülüşlər hər gecə yataqlarda ehtiras Özünə xas olan obrazda olmazdı həyata xilas Nə çox, nə az düz 3 il hər şey oldu toz İmmun çatışmamazlığı, spid, həkimin qoyduğu diaqnoz Həyat necə də boz 9 aydan sonra daha da bozdu Doğulacaq körpəsi pozulmuş həyatı bir anda pozdu Dünən buraxılan səhvlər bu gün ağır nəticə Körpə doğuldu, ona qayğı əvəzinə işgəncə Hər günah iz buraxır Hər günah iz buraxır Hər günah iz buraxır Hər günah iz buraxır

  
• Meloman

  Okaber

  

  Mən meloman Ölüm havalar altında fərqli dünyam Bağışla atam, anam, məni dəyişdirdi zaman Mən meloman Mən meloman Ölüm havalar altında fərqli dünyam Bağışla atam, anam, məni dəyişdirdi zaman Mən meloman Boş flakonları yığırdı sandığa Necə sevdiyi əşyaları insan yığar, bax belə Essensiyadan hazırlanmış preparatlar Səhifələri itmiş "Decameron" Xatirələr və həmin pavilyon Və həmin "Amur və Psixeya" Bu sanki serial və yenə həmin seriya Bax belə Ölümü arzulayan insanlar az olmur "Mən melomanam" deyəndə razı olmurdu Bilirsən, musiqi hər şey, həm də heç nədir Səndə əsəb problemi, məndə içkidir Məndə də belə idi ilk addımları Söyürdüm düyünlərə üfürən qadınları Mən də insanam axı, sevirdim ürəkdən İndi isə həyatım yalnız tünd şərab Məhəbbət məktublarını yazan mürəkkəb Quruyub, rəngi illərlə bozarıb Ver o futlyarın üstünü toz alıb Onsuz qladioluslarda əzab Söndürdüm melodiyaları, söndürdüm (Söndürdüm, söndürdüm, söndürdüm, söndürdüm) Tək yaradan götürər məni aradan Mən qalaram Mən qalaram insanlar adlanan sıradan Mən meloman Tək yaradan götürər məni aradan Mən qalaram Mən qalaram insanlar adlanan sıradan Mən meloman Bax belə Mən meloman Bax belə