Песня «Son Mahnı»
исполнителя Okaber.
Скачать или слушать онлайн

Другие песни исполнителя:

• Çək Pərdə

  Okaber

  

  Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə Qaqa, mən bu gün Parij, sabah Praqa Sən Mokoka, "Waka Flocka", aç plakat "Tipo rap"də "brak"am, "сука", "Pont"unuza yadam Düzünü desəm, sən siyəndə bloka Məndə "Prado" və ya "Prada" Bu arada, bilirəm canavar büdrəyəndə yığılır neçə "шакал" Amma salamatam, ehtiyac yoxdur salavata RG 20-ci kalibr, ya da AKA Mənəm "G-Coast", mənəm "AKA HOST", "motherfucker" Taktda "Baraka", "фатал атака", "fatality", "knockout saga" "Rap"i bir növ yoqa, atır "block"a "Hook"am, dözə bilmir heç bir "капа" Və "flow" dilimdə sanki "Bruce Lee"nin əlində "nunchaku" Çapa-çapa dağıdıram "beat"i Bu onunla on altıncı "feat"im Bir dəfə də yazmamışam "социалка" Bu "расклад"a, baxır Oka Yazdığı ruhumun dərmanı kimi "Bars"ım gülməli olar yumurta fərmanı kimi Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə Fikirlərim formaldır, Okaber anormaldır Mənim tərəfdarlarım yox, fanatım olan "mal"dır Mənim canavarlarım çox, hamısı alınır qeyd Xroniki yazılarım mənim qanlı "chroma key"də Bir, beş, on, yüz, milyondur bu Tikanlı məftillərlə bağlı qarnizondur bu Biz bəlli millətlərə, siyasətə, parlamentlərə "Rapper"lərə, "rocker"lərə, "biker" və "skinhead"lərə Hər təbəqə tanıyır bizi, adımız olub tarix Qara qüvvələr ştrix, yenə də oluram "psix" Karabin doldurulub, "Joker"də sonuncu kart Okaber sürüb ötdü, sən yerində "ручной"u dart "Rapper"lər silib gedir, adımı bilib gedir "Шпана" gəlib-gedir, mimikam gülüb gedir Bizim səsimiz çatır maksimum ulamağa Sizdə quyruq bulamağa gələn hürüb gedir Günbəgün izləyir bizi ölüm Sağım, solum, çürüyübdür ömrüm Xoş gün, boş gün, nə gün gördüm mən Bu günə kədərlə dünənimə güldüm Yaşamaq dəbdir, ya-ya-ya dəb deyil Kim deyə bilər ki, həyat məktəb deyil Həb deyil heç nə dərdə Dərd üstündən çək pərdə

  
• Pianoçu

  Okaber

  

  Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Onun otağı bəzədilib antik əşyalarla Bu əşyaları dəyişməzdi o dünyalarla Divarda patent əsərlər hər dövürə dair Da Vinçi, Mikelangelo, Pikasso və sair Poetik şair kitabları düzülüb rəflərə Necə ki, notlar səliqəylə düzülüb dəftərə Bu ponarama, onun kiçik qalereyası Burda səslənirdi pianoçunun hər ideyası Otaqdakı pianinosu nostalji xatirə Sanki səsləyir onu, yenə də şah əsər yarat Həyatı aristokrat, özü pozitiv personaj Me-motiv... otaqdakı peysaj Pianinonun üstünə lampa, tavanda plafon abajur Primula, balaca fon, köhnə qramafon Qırağa düzülmüş ballar, stend tablolar Rəsimlər... memoriallar Beethoven, Lis, чaékoâcêèé, Mozart, Bizet Jan Etyen Liotar'ın "Şokolad paylayan qız"ı Bu patent rəsmlər, Ron meliment anlar Onun ömrünə rəng qatan, orden və medallar Melodramik həyatı prestiji, prespektivi Maestronun musiqi haqqında intuitivi Məhşur pianoçunun əlindən neçə not süzülüb Minlərlə əsər əlində can verib, ölüb Sevimli pioninosu, klassik üslubda mebel Stolun üstündə karandaş, vərəqlər, portfel Çoxdan soyumuş qəlyan və bir qutu siqar Və həyatını əks etdirən maraqlı memuar Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Onun otağında sanki görünür mimikası Sanki hələ də eşidilir klassik lirikası Həyatından epizodlar memuarında İfalar və notlar repertuarında Maestronun çəkdiyi həyat mənzərəsi Göz qırpımı kimi örtülən həyat pəncərəsi Musiqi təntənəsi, psixo notlar yayılır Harmoniyanın ahəngindən bəşəriyyət ayılır Qəlbləri fəth edən jest və musiqi Pianinoya olan sonsuz dərəcə sevgi Tamamlayıcı smoking, aristokrat baxışlar Hər ifanın sonunda zalı titrədən alqışlar Tokkata "K Elize", 24-cü kapriz Hər bir dinləyici ürəyində, dərin hiss Və pianoçu ölməz sənətiylə yaşayır Hər bir not bu ağırlığı daşıyır Yox cinmi, ruhu do, re, mi, fa, sol, lya-da O sevirdi, amma yox olub "İzolda" Bütün həyatı sanki dövr eləyir otaqda "Tristan İzolda", son sözü yataqda Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Yenə də səhnələr, pianoçu populyardı Amma ona qalan bir otaq, bir də memuardi Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Yenə də səhnələr, pianoçu populyardı Amma ona qalan bir otaq, bir də memuardi

  
• Evtanaziya

  Okaber

  

  Mən hər gün meditasiyada, sən mənə ateist deyirsən Fikirlərim maraqsız, sən Jan Batist deyilsən Əsərlərimə kağız, qələm, gülüm, bir də öz dünyam lazımdır Karabin obrazına RG, Okaberə Əli Xəyyam lazımdır İnsanlar yazdığım sətirlərdə nədənsə nifrət axtarırdılar Əlamət axtarırdılar, bayquşda lənət axtarırdılar Həyatın rəngini soruşdum, boz, bir də qara dedi "Пропорция"sı təyin olunmamış müharibə davam edir Sənə kim dedi ki, qorxma? Gözlərin bərəldi, qorx Yalan satıblar sənə, Əzrailin əlində kərənti yox Və mənə kafir deyən övliyalar şərab içib öləndə güldüm Dünyaya müqəddəs gələn də öldü, gəlməyən də öldü Məzar da zövqə görə olur, dostum, özün seç, bax Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Bu sadəcə həyatdır, bu həyatın həyatları var Məsih, Nazaretli, Yehovanın övladları var Dəvələrin qanadları, binaların bərbadları var Pulları, maşınları, fahişə arvadları var Fiquru insanlardan ibarət olan şahmatları var "Kim daha çox qan içə bilər?" deyə zarafatları var Vətən sataraq yüksələn biznesmen adları var Erməni kirvələrinin soyqırım fəryadları var Mavi ekranlarda yetimlərə imdadları var İnsanı kütləşdirə biləcək qədər savadları var Zəhərin dadları var müxtəlif, özün iç, bax Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Keçmişdə düşən ulduzlarla insanların öldüyünə inanırdım Evtanaziya əsrlərlə davam edirdi və canlanırdı İlk dəfə bir ruhani danışanda anladım, batildir Kürəyimdən güllə dəyəndə bildim, dostum qatildir Mən də peşmanam indi, hətta qalmadı xatirələr Bütlərin arasında sındı necə mansarda pəncərələr Biz fironları mumiyaladıq və modern günümüzə gətirdik Və hələ də fironlar var, Tanrımızı itirdik Hər ürəkdə bir Allah varsa, hər canda bir ürək Dilənçilərdən dərs alaq, bir miqdar azadlıq dilənək O tanınmır nə görünüşdən, nə də ki holoqramlardan O görünməz efirlərdə və çıxmaz şou-proqramlardan Bu yolda mən varam və yanımda bir neçə dəli şair Yolumuzdan döndərmir qara qeyb və tağı yalan şayiə Qeyrətsiz keçmişi qeyrətli gələcək almır heç vaxt Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) Salam, qonaq gəlmisən? Ölməyə hər cür şərait var Keç, bax (keç, bax, keç, bax, keç, bax) (Keç, bax, keç, bax, keç, bax)

  
• Vətən Xaini

  Okaber

  

  İnsanlar məni yaxşı tanıyır, bilib mənə inanırdılar Üzdən sığınacaq tapıb içdən talanırdılar Hər dəfə efirə çıxanda ən gözəl maska taxırdım Millət acından qan qusanda mən milyonlar yığırdım Mən çıxırdım bərəkət üstündən, əzirdim, basırdım Kiminsə xəbəri yox, mən günahsızları asırdım Yazırdım yuxarılara ki, qonşum millətçi şairdir Dilini kəsin, qələmini qırın, o, buna layiqdir O yazır həqiqətləri, mən isə gizlədirəm O sevir azadlığı, mən isə istəmirəm Mən satıram qadınları, orqanları, torpaqları Ətrafıma yığıram yaltaqları, qorxaqları Yazmışdı son məktubunda vətən xaini İnsanlar məni yaxşı tanıyır, bilib mənə inanırdılar Əslində alçaq biri idim, məni dahi sanırdılar Mən qatdım haramı halala ki, heç nə günah sayılmır Siğədən nə qədər uşaq öz atasını tanımır Silah alveri, sektalar və bir sıra məsələlərdir Ən yaxşı narkotik İslam ölkəsindən gələrdi Fəlakətlər, faciələr, kütləvi qırğınlar Bir tikə çörək tapmayıb evə qayıdan yorğunlar İnsanlar boğulur kədərində, batır qəhərində Mənə təsir etmirdi fəryad çadır şəhərində Əllərim qana batıb, qatı cinayətkar, cani İntihardan qabaq yazmışdı son məktubunda vətən xaini

  
• November

  Okaber

  

  Sən mələyə bənzəyən ən gözəl personaj Payızda peyzaj, qara sadə paltar, sadə makiyaj Yanaqlarında yaş, yazardım kaş həsrətini Sənə hər sətrim xəzinədir Tanrı tək rəssamdır ki, mənim həyatımı sənə bənzədir Necə unudum sənə hisslərim bəlkə məchul Amma məcbur ruhum 13, qəlbim uçqun Uçurum Qeys'in alyer-egosu Məcnun Qar kimi yağ, indi isə qafiyələrimə düş bir-bir Sən sətirlərində təsvir olundun Müşfiqin Rəssam, sevgilimin rəsmini gəl çək Sevgilim gözəldir, sən də gözəl çək (gözəl çək) Nazına çatanda fırçadan əl çək Qoy onun nazını mən özüm çəkim Mən özüm çəkim, mən özüm yazım bu yazını Yay qış payızını yazını Dəli Kürünə qovuşan Arazın avaznı Səninlədir ömrümün mənalı günləri Sənə dərərəm ən gözəl gülləri Şuşadan da Xarıbülbülləri dərərəm, dərərəm Tanrı tək rəssamdır ki, mənim həyatımı sənə bənzədib Ruhum 13, qar kimi yağ Qoy onun nazını mən özüm çəkim