Песня «Meloman»
исполнителя Okaber.
Скачать или слушать онлайн

Другие песни исполнителя:

• Cool Monkey

  Okaber

  

  
• Qocalmısan

  Okaber

  

  Mən dəhşətə gəlmişəm, ondan tutulub dilim Sən ki, gənc qalmışdın yaddaşımda 17 yaşında Mən qocalırdım, sən isə cavan idin xəyalımda Uzun telli, ağ bədənli, incə belli Mən dəhşətə gəlmişəm, ondan tutulub dilim Sən ki, gənc qalmışdın yaddaşımda 17 yaşında Mən qocalırdım, sən isə cavan idin xəyalımda Uzun telli, ağ bədənli, incə belli Soyuyub sən demə əllərin Sən demə qocalıbmışsan sən də Şəhvətə gətirmir daha gözlərin Qocalmısan, gözəlim Soyuyub sən demə əllərin Sən demə qocalıbmışsan sən də Şəhvətə gətirmir daha gözlərin Qocalmısan, gözəlim, qocalmısan Yaralardan axan qanını saxlamır məhrəba Çox zəhərlidir nə süd, nə kəhrəba Boz səhrada şeytanı yəhərləmək İnsanı zəhərləmək kimi idi sənsizlik Tozlu akvarel, quaş, Rembrandt Bir növ xrizantem, rododendron Xatirələrə qərənfillər əkərdin Hündürlükdən qorxmasaydın, çox çəkərdin Mənə deməmişdin, amma yaz bunu Sən əvvəllər "yaz yağmuru" Ölməyə tələsirdin, amma yubandın Sular bulandığı gün ürək də bulandı Sən axı bütün arzuları devirdin Sən axı tək yatmağı sevirdin Heç kəsə demirdin dərin dərdlərini Gizlətdin yatağı cırmaqlayan əllərini Qırmızı dodaq, qırmızı filtr, tüstülər Bədən soyuqdan dona bilərmiş istidə Tənhalıq, depressiya, vahimə, soyuq tər Xatirələr, köhnə məktublar, bəd xəbər Alkoqol, narkotik, lirika, preparatlar Radioda "Vals Boston", qarışıq həyatlar Qarışıq saçlar, geyim, qarışıq işlərin Və pritona ayaq basan növbəti müştərin Süni gülüşlərin, qısa öpüşlərin Sənə pul qazandıran saatla görüşlərin Hər gün görürəm səni nə qədər alçalmısan Qırışıb əllərin, sən demə, qocalmısan! (Mən dəhşətə gəlmişəm) Mən dəhşətə gəlmişəm, ondan tutulub dilim Sən ki, gənc qalmışdın yaddaşımda 17 yaşında Mən qocalırdım, sən isə cavan idin xəyalımda Uzun telli, ağ bədənli, incə belli Soyuyub sən demə əllərin Sən demə qocalıbmışsan sən də Şəhvətə gətirmir daha gözlərin Qocalmısan, gözəlim Soyuyub sən demə əllərin Sən demə qocalıbmışsan sən də Şəhvətə gətirmir daha gözlərin Qocalmısan, gözəlim Soyuyub sən demə əllərin Sən demə qocalıbmışsan sən də Şəhvətə gətirmir daha gözlərin Qocalmısan, gözəlim Qocalmısan, gözəlim

  
• Paranoia

  Okaber

  

  Günahkar gözlərin var, səsin gəlir çox həzin Bu melodiyalarda zərif düşüncə gəzir, məni işgəncə əzir Ümidlər sona çatmaqdan, arzular gözləməkdən Məncə, bezir Nə sənin kaprizin, nə intihar cəhdlərin Heç nə qalmadı, yenə mənim indi var səhvlərim Zaman pozar vədləri, qalar məzar yerləri Yazar bəndləri Yenə qəlbim səni soruşar yağışa Xəstə ruhum danışa-danışa səni soruşar Bir az gülər, ağlayar, yenə barışar Ürəyim yanar, alışar Günahkar gözlərin var, bu məndəki paranoya Mənə lazım deyildi şan-şöhrət, eyforiya Həzin "Ave Maria" Mən dəlixana divarlarından bağırardım Səni çağırardım, sən isə ağlayardın bərkdən Lap ürəkdən gələn sözlər kimi Qəlbimdə yaşatdı, əlimdən qopardı səni Ən bədbəxt günlər tapardı səni, atardı səni Gözlərin sən yalan danışanda satardı səni Günahkar gözlərin var, məni yaşadan gözlərin Mənim kobudluğum və sənin yaşaran gözlərin Yadımda yenə soyuq noyabr, yağışlar Bağışla, əzizim, nifrətimə görə bağışla Bizi ayırır sətirlər, qatarlar ayırır Dəli olmuş şairlərin dövrü bitmiş sayılır Axtarma, bizə rekviyem həsr olundu Onun yazdığı dramalarda bizdən bəhs olundu Sevgi məhz onundur, onun adı ayrılıq Biz isə hər zaman xatirələrə qayıdırıq Və hər şərait yaradırıq ki, sadəcə unudaq Və sonunda Unuduruq... (Unuduruq...)

  
• November

  Okaber

  

  Sən mələyə bənzəyən ən gözəl personaj Payızda peyzaj, qara sadə paltar, sadə makiyaj Yanaqlarında yaş, yazardım kaş həsrətini Sənə hər sətrim xəzinədir Tanrı tək rəssamdır ki, mənim həyatımı sənə bənzədir Necə unudum sənə hisslərim bəlkə məchul Amma məcbur ruhum 13, qəlbim uçqun Uçurum Qeys'in alyer-egosu Məcnun Qar kimi yağ, indi isə qafiyələrimə düş bir-bir Sən sətirlərində təsvir olundun Müşfiqin Rəssam, sevgilimin rəsmini gəl çək Sevgilim gözəldir, sən də gözəl çək (gözəl çək) Nazına çatanda fırçadan əl çək Qoy onun nazını mən özüm çəkim Mən özüm çəkim, mən özüm yazım bu yazını Yay qış payızını yazını Dəli Kürünə qovuşan Arazın avaznı Səninlədir ömrümün mənalı günləri Sənə dərərəm ən gözəl gülləri Şuşadan da Xarıbülbülləri dərərəm, dərərəm Tanrı tək rəssamdır ki, mənim həyatımı sənə bənzədib Ruhum 13, qar kimi yağ Qoy onun nazını mən özüm çəkim

  
• Pianoçu

  Okaber

  

  Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Onun otağı bəzədilib antik əşyalarla Bu əşyaları dəyişməzdi o dünyalarla Divarda patent əsərlər hər dövürə dair Da Vinçi, Mikelangelo, Pikasso və sair Poetik şair kitabları düzülüb rəflərə Necə ki, notlar səliqəylə düzülüb dəftərə Bu ponarama, onun kiçik qalereyası Burda səslənirdi pianoçunun hər ideyası Otaqdakı pianinosu nostalji xatirə Sanki səsləyir onu, yenə də şah əsər yarat Həyatı aristokrat, özü pozitiv personaj Me-motiv... otaqdakı peysaj Pianinonun üstünə lampa, tavanda plafon abajur Primula, balaca fon, köhnə qramafon Qırağa düzülmüş ballar, stend tablolar Rəsimlər... memoriallar Beethoven, Lis, чaékoâcêèé, Mozart, Bizet Jan Etyen Liotar'ın "Şokolad paylayan qız"ı Bu patent rəsmlər, Ron meliment anlar Onun ömrünə rəng qatan, orden və medallar Melodramik həyatı prestiji, prespektivi Maestronun musiqi haqqında intuitivi Məhşur pianoçunun əlindən neçə not süzülüb Minlərlə əsər əlində can verib, ölüb Sevimli pioninosu, klassik üslubda mebel Stolun üstündə karandaş, vərəqlər, portfel Çoxdan soyumuş qəlyan və bir qutu siqar Və həyatını əks etdirən maraqlı memuar Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Onun otağında sanki görünür mimikası Sanki hələ də eşidilir klassik lirikası Həyatından epizodlar memuarında İfalar və notlar repertuarında Maestronun çəkdiyi həyat mənzərəsi Göz qırpımı kimi örtülən həyat pəncərəsi Musiqi təntənəsi, psixo notlar yayılır Harmoniyanın ahəngindən bəşəriyyət ayılır Qəlbləri fəth edən jest və musiqi Pianinoya olan sonsuz dərəcə sevgi Tamamlayıcı smoking, aristokrat baxışlar Hər ifanın sonunda zalı titrədən alqışlar Tokkata "K Elize", 24-cü kapriz Hər bir dinləyici ürəyində, dərin hiss Və pianoçu ölməz sənətiylə yaşayır Hər bir not bu ağırlığı daşıyır Yox cinmi, ruhu do, re, mi, fa, sol, lya-da O sevirdi, amma yox olub "İzolda" Bütün həyatı sanki dövr eləyir otaqda "Tristan İzolda", son sözü yataqda Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Yenə də səhnələr, pianoçu populyardı Amma ona qalan bir otaq, bir də memuardi Memuarın başlığı sevinc, sonu kədər Başlıqsız sətirlər ölümdən betər Yenə də səhnələr, pianoçu populyardı Amma ona qalan bir otaq, bir də memuardi