Gizli bahçesinde bir telaş toprağı sıcak
İçi dışı güneş dolu
Saçlarını çözdü bir sabah
Kapattı kitabı sağı solu deniz oldu
Ah ne hoş göğe koşup duran kamelyalar gibi
Belki o çok az güzel şeyin en sonundaki
Günler kısalmış yine dünya ne darmış yere batan
Bu bodrum katında
Sözler uçarmış ama kalpler tutarmış biraz daha
Seni şu hayatta
Hep siyah beyaz susardı o
Konuştu ilk defa
Yere göğe mavi doldu
Gözyaşını sildi bir sabah
Açtı kalbini önü ardı umut oldu
Ah ne hoş göğe koşup duran kamelyalar gibi
Belki o çok az güzel şeyin en sonundaki
Günler kısalmış yine dünya ne darmış yere batan
Bu bodrum katında
Sözler uçarmış ama kalpler tutarmış biraz daha
Seni şu hayatta
